Ultraviolet (UVF) Fluorescentie

UV-fluorescentie fotografie

Door (onzichtbare-) UV-straling van 365 nm op een object te stralen kunnen bepaalde materialen zelf ‘zichtbaar’ licht gaan uitzenden. Dit verschijnsel noemt men fluorescentie.

De kleur licht die uitgestraald wordt door het object is karakteristiek voor het ontvangende materiaal en kan worden vastgelegd met een ‘normale’ camera voorzien van een extra filter voor de lens.

UV-fluorescentie is bij uitstek geschikt om retouches, overschilderingen en vernissen op b.v. een schilderij oppervlak te laten zien. Maar ook lijmresten en vlekken en vervaagde tekeningen en foto’s kunnen met UV fluorescentie duidelijker worden. Ook kunnen oude restauraties zichtbaar gemaakt worden.

UV- of UV-fluorescentie fotografie?

Bij UV-fluorescentie fotografie wordt het door de UV-straling opgewekte zichtbare licht vastgelegd. Bij UV-fotografie wordt de door het object gereflecteerde UV-straling vastgelegd en niet de ‘zichtbare’ fluorescentie. Dus de opgewekte fluorescentie moet bij UV-fotografie worden tegen gehouden en alleen de door het object gereflecteerde UV-straling wordt vastgelegd.

UV-fotografie kan nuttig zijn bij het ontdekken van falsificaties van b.v. paspoorten en andere documenten, het wordt dus vooral bij forensisch onderzoek toegepast.

Ook kan het in de kunstonderzoeksfotografie van nut zijn om retouches e.d. zichtbaar te maken. Er is in principe een speciale lens en een speciaal filter voor nodig om gereflecteerde UV straling vast te leggen, normaal glas absorbeert uv-straling.

Bij het werken met UV-straling is het zeer raadzaam de ogen te beschermen tegen de sterke en schadelijke straling.